Strasbourg'da "La Papothèque" adlı bir kurumda hem göçmen hem de sürgünde olan kadınlarla, annelerle, çocuklarıyla, anne adaylarıyla ve de anne olmayı düşleyenlerle yaptığım klinik çalışmalardan ve ekip çalışmasından esinlenerek kaleme aldığım bir yazı. Elbette nereden duyduğumuz ve nasıl çalıştığımızla bağlantılı olarak, hüzünlü olabildiği kadar yeni yaratımlara da izin verebilen bir alan. Papothèque isminin papother yani mırıldanma fiilinden geldiğini hatırladığımızda, söz konusu kadınlık ve annelik olduğunda birşeylerin yolunu ancak "mırıl mırıl" aldığını da söyleyebiliriz.